مزایای استفاده از باک های پلیمری به جای باک فلزی در صنعت خودروسازی با حضور اساتید، کارشناسان خودرو و محیط زیست در پژوهشگاه پلیمر و پتروشیمی بررسی شد. مهدی اکبرشاهی کارشناس صنعت خودرو، در این نشست تخصصی به بررسی مزایای باک پلیمری نسبت به فلزی پرداخت و گفت: باک های فلزی در اثر ضربه قابلیت برگشت به فرم اصلی را ندارد و دفرمه شدن رخ خواهد داد در حالی که در مورد باک پلیمر این ریسک بسیار پایین تر بوده و باک پس از ضربه قابلت بازگشت به فرم اولیه را تا حدود بالایی دارد. وی همچنین با اشاره به این مورد که بحث حجم باک نیز برای خودروساز اهمیت دارد، ادامه دارد: محدودیت فرم پذیری باک فلزی نیز مورد بحث است و با فضایی که خودروساز سفارش می دهد، باک پلیمری می تواند ۲۰ تا ۳۰ درصد حجم بیشتری را پوشش داده و از فضا استفاده بهینه تری کند.
اکبرشاهی افزود: باک های پلیمری به دلیل دارا بودن عایق، مقاومت بالایی در برابر فرسایش، خوردگی و تغییرات محیطی دارد در حالی که این موضوع روی باک فلزی تاثیرگذار است. با توجه به کاهش وزن حدود ۴۰ درصدی باک پلیمری نسبت به باک فلزی با حجم مشابه موجب کاهش مصرف سوخت و انتشار co2 خواهد شد و در برابر هر ۱۰ کیلو گرم کاهش وزن، معادل یک گرم انتشار آلاینده co2 کاهش خواهد یافت.
وی با بیان این مطلب که در صورتی که این موضوع در خودروها در تولید انبوه و به ازای هر سال محاسبه گردد قابلیت صرفه جویی در مصرف سوخت یکی از خودروهای تولید انبوه تا حدود ۲۵۰ هزار لیتر در سال را خواهد داشت، گفت: با توجه به انتشار بخارات بنزین از مخازن سوخت دو عامل نفوذ از جداره ها و نقاط جوش و اتصالات به همراه میزان تبخیر سوخت داخل باک از عوامل اصلی هستند که با توجه به استفاده باک های پلیمری چند لایه، نفوذ پذیری از جداره ها به میزان قابل توجهی کاهش یافته و قابلیت دست یابی به الزامات روز دنیا را دارد.اکبرشاهی ادامه داد: باک های فلزی در صورت عدم استفاده از تکنولوژی های روز دنیا در فرایند جوش پلاسمای رباتیک ریسک وجود منافذ ریز که منشاء پخش آلاینده ها خواهند بود را درپی خواهد داشت. این کارشناس خودرو موضوع دوام و خوردگی و نهایتا نشتی از منافذ خوردگی را یکی دیگر از ریسک های آلایندگی مربوط به باک های فلزی در صورت عدم استفاده از مواد و پوشش های به روز تعریف شده در این حوزه دانست.