بنزین یورو 4

استانداردهای آلایندگی اروپا میزان بیشینه‌ی مجاز برای انتشار گازهای آلاینده‌ی خودروهای نو که در کشورهای اتحادیه اروپا فروخته می‌شوند را، تعریف می‌کند. این استاندارد، انتشار اکسیدهای نیتروژن (NOx) ، هیدروکربن‌ها (THC)، هیدروکربن‌های بدون متان (NMHC)، مونوکسید کربن (CO) و ذرات معلق (PM) را در بر دارد. برای گونه‌های مختلف خودرو استانداردهای گوناگونی در نظر گرفته می‌شود.

استاندارد بودن یک موتور با تست موتور در یک چرخه آزمون معین، بررسی می شود. موتورهایی که با این استاندارد مطابقت نداشته باشند قابل فروش در اروپا نیستند. اما استانداردهای جدید برای خودروهای قبلی اعمال نمی‌شود. هیچ اجباری برای به کارگیری یک تکنولوژی خاص وجود ندارد؛ اگرچه برای تعیین استاندارد، قابلیت‌های تکنولوژی‌هایی که در دسترس هستند در نظر گرفته می‌شود. مدل‌های کاملاً جدید تکنولوژی باید آخرین استانداردها را رعایت کنند، اما تغییر اندک در یک تکنولوژی که در حال تولید است می‌تواند با همان استاندارد قبلی کار کند.  در ایران بعد از مصوبه دولت از سال 1391 تمام شرکت ها موظوفند خودرو های خود را با استاندارد یورو 4 تولید کنند.شرکت پالایش وپخش ایران نیز در همین راستا تصمیم به اجرای فاز های جدید در پالایشگاه های 8گانه کشور گرفت  وبا ساخت واحد های جدید با بالا بردن اکتان بنزین بدون نیاز به افزودنی و همچنین حذف گوگرد مواد پایه سازنده بنزین اقدام به تولید بنزین یورو 4 کرد.همچنین با شستشوی نفت سفید و برش های نفتی سازنده دیزل در واحد های جدید با استفاده از مواد آمینی اقدام به کاهش آلایندگی های این محصول در حد یورو 4 نموده است به گونه ای که نفت گاز معمولی پالایشگاه تهران قبل از تولید با گوگرد بیش از 2000 ppm عرضه می شد و در حال حاضر میزان این آلاینده زیر 80 ppm  می باشد.

لازم به ذکر است که مواد گوگردی تحت عنوان total sulphur طبق استاندارد یورو 4 باید کمتر از 80 ppm و طبق استاندارد یورو 5 کمتر از 10 ppm می باشد.

مراحل شکل گیری استاندارد یورو به صورت زیر می باشد:

مراحل عبارتند از استانداردهای سوخت یورو ۱، یورو ۲، یورو ۳، یورو ۴ و یورو ۵ برای خودروهای سبک. برای خودروهای سنگین به جای عدد از شماره‌های رومی استفاده می‌شود (یورو I، یورو II و غیره)

خلاصه‌ای از استانداردها، زمان اجرا در اتحادیه اروپا و وسایل نقلیهٔ هدف در ادامه می‌آیند: - یورو ۱ (۱۹۹۳) برای خودروهای سواری و تراکتورهای سبک

- یورو ۲ (۱۹۹۶) برای موتور سیکلت

- یورو ۳ (۲۰۰۰) برای موتور سیکلت

- یورو ۴ (۲۰۰۵) برای همه

- یورو ۴ (۲۰۰۵) برای همه ی وسایل نقلیه

- یورو ۵ (۲۰۰۸/۹) و یورو ۶ (۲۰۱۴) برای سواری‌های سبک و وسایل تجاری

در زمینه سوخت‌ها، رهنمودهای زیست ‌سوخت (biofuel) سال ۲۰۰۱ می‌گوید ‎۵٫۷۵٪ سوخت فسیلی باید به تا پایان سال ۲۰۱۰ با زیست‌سوخت جایگزین شود.

با توجه به توضیحات بالا در ادامه اضافه می شود که، بنزین یورو 4 با استفاده از راکتورهای جدید از بنزین معمولی ترکیبات گوگردی را حذف کرده و با شاخه دار کردن(ایزومری کردن) برشهای کم اکتان بنرینی ، بنزینی با مواد آلوده کننده کمتر تولید می نمایند که در کاهش آلودگی هوا و محیط زیست بسیار موثر می باشد.ولی بنزین سوپر طبق تعریف زیر دارای اکتان بالاتر جهت آرام سوزی موتور می باشد.البته بنزین سوپر نیز با توجه به روش ساختش (پلت فرمیت یا افزودن مواد اکتان زا ) دارای سطح استانداری خاصی می باشد که در روش پلت فرمیت با آلودگی بسیار کم و در روش استفاده از مواد اکتان ساز در صورت استفاده از بنزین پایه با استاندارد یورو 4 نیز بنزین سوپری با سطح آلودگی یورو 4 خواهیم داشت.

بنزن سوپر چیست؟

بنزین سوپر به بنزین معمولی گفته می‌شود که برای بالابردن عدد اکتان آن، به آن مقداری افزودنی اضافه شده است.

مخلوط سوختی که در موتور ماشین‌ها مورد استفاده قرار می‌گیرند بسته به ضریب تراکم موتور مخلوطی اشتعال زا است. به طور خاص در موتورهای با ضریب تراکم بالا مانند ۱ به ۱۲ (در برابر مدل‌های قدیمی تر که دارای ضریب‌های ۱ به ۵ یا ۶ است)، این مخلوط ممکن است در مرحله تراکم قبل از جرقه زدن شمع دچار اشتعال شده و حالتی کوبشی را به وجود بیاورد که به دلیل کاهش بازده پدیده‌ای نامطلوب محسوب می‌شود. برای جلوگیری از این پدیده سعی می‌شود با افزودن موادی خاص مانند دی اتیل سرب به مخلوط سوخت، عدد اکتان بنزین بالا برده شود. این افزودنی‌ها موجب آرام تر سوختن بنزین می‌شود. در ایران عدد اکتان بنزین معمولی 87 و برای بنزین سوپر95-94 و برای یورو4 در حدود 92 میباشد.