سوخت سی ان جی به عنوان سوخت پاک معرفی میشده که به دلیل ضرورت استفاده از آن با توجه به شرایط زیست محیطی کشور همواره به دنبال افزایش سهمی برای آن بودیم، اما بنا بر اظهار مسئولین این حوزه مصرف CNG در کشور طی سالهای گذشته افزایشی نداشته است. بنا بر آخرین آمار میانگین میزان تولید CNG حدود ۲۰ تا ۲۱ میلیون متر مکعب بوده که در ۲ هزار و ۴۳۶ جایگاه عرضه سیان جی در کشور توزیع میشود و در نهایت سهم ۱۳ درصدی را در سبد سوخت خودروها تشکیل داده است.
ثابت بودن مصرف CNG در کشور در شرایطی است که با افزایش روزانه مصرف بنزین مواجه ایم که این خود به دغدغهای جدید برای مدیران پالایش و پخش تبدیل شده و به دنبال راهکارهایی مانند استفاده مجدد از کارت سوخت، احتمال سهمیه بندی و موارد مشابه هستند. نگاهی به سیاست گذاریهای صورت گرفته خبر از هدف گذاریها سالانه ۱۰ تا ۱۵ درصد افزایش تولید میدهد که در این راستا شاهد راه اندازی جایگاههای جدید سوخت رسانی هستیم به گونهای که وعده رسیدن به ۲ هزار و ۵۸۶ جایگاه تا پایان سال جاری از سوی مدیر طرح سیانجی شرکت ملی پخش فرآوردههای نفتی ایران منتشر شده است. از دیگر برنامههای پیش روی این صنعت برای توسعه، کاهش قیمت آن از ۴۲ درصد قیمت بنزین حداقل به ۲۰ درصد بوده که این نیز همچنان در دست بررسی است و به مرحله عملیاتی شدن نرسیده است.
بحث کارمزد جایگاههای سوخت و نارضایتی از میزان و نحوه پرداخت یکی از نقاط ضعف مطرح شده از سوی جایگاه داران سوخت CNG است که این امر دلیلی برای عملکرد گاها ضعیفشان در خدمات دهی مطرح شده است. به همین خاطر شرکت ملی پالایش و پخش فراوردههای نفتی ایران درخواست افزایش کارمزد جایگاههای عرضه CNG به ازای هر متر مکعب فروش در جایگاهها تا سقف ۴۰۰ ریال پذیرفته بود. بر این اساس کارمزد قابل پرداخت به جایگاهداران و بهرهبرداران جایگاههای عرضه CNG غیرخصوصی به ازای هر متر مکعب فروش ۲۲۰ ریال و به جایگاهداران بخشخصوصی و جایگاههایی که کارمزد ویژه میگیرند افزون بر مبلغ مذکور ۱۸۰ ریال اضافهتر پرداخت شود.
همچنین در کنار این موارد برای جایگاههای CNG مبلغ ۷۰ ریال از کارمزد یادشده مربوط به هزینههای فرآیند یکسانسازی و ارتقای سطح ایمنی جایگاهها تا سطح یک برای همه جایگاهها در نظر گرفته شده که پس از انجام فرآیند یادشده با تائید شرکت ملی پخش فرآوردههای نفتی، این مبلغ قابل پرداخت است.